umowa

dlaczego skutkami wzrostu kursu franka... w sumie o prawie 80 % została obciążona jedna strona tzw. umowy kredytowej , przecież bank jako strona umowy powinien ponieść co najmniej połowę skutków finansowych tego wzrostu którego żadna umowa kredytowa w takiej wielkości nie przewidywała - umowa jest dwustronna a wzrost kursu franka przekroczył 20 % od tego z dnia zawarcia umowy i to nie są już zwykłe różnice kursowe...to wszystko śmierdzi... bankowcy widać że "robią w gacie"... jeżeli banki nie załatwią tego należycie to ludzie pójdą do sądu i wszystko na to wskazuje że wygrają... zresztą umowy są tak "śliskie" że są do obalenia przez sąd który nakaże nowe warunki umów , na pewno z podziałem skutków finansowych różnic kursowych po równo między strony umowy a dlaczego w rozmowach nie ma nikogo ze strony kredytobiorców... gada sobie jedna strona czyli banki i ustalają... sami ze sobą... a gdzie są przedstawiciele drugiej strony umów kredytowych czyli klienci? przecież to kredytobiorca jest drugą istotną stroną umowy kredytowej bo to .. ktoś o tym zapomniał a to bardzo istotny szczegół"Ułożenie stosunku prawnego w ten sposób, że strony wskazują inną walutę zobowiązania i inną walutę wykonania tego zobowiązania, jest zgodne z zasadą swobody umów (art. 353[1] KC). Modyfikacja taka dotyczy wyłącznie sposobu wykonania zobowiązania, przez co nie powoduje zmiany waluty wierzytelności na złote. Gdy strony ustalą, że zapłata kredytu nastąpi w złotych, dłużnik powinien postępować zgodnie z treścią zawartego zobowiązania, a na wierzycielu spoczywa obowiązek współdziałania (art. 354 § 1 i 2 KC). Kredyt w tej postaci powinien być zabezpieczony hipoteką ustaloną w walucie obcej, a więc w tej, w której jest wyrażona wierzytelność. Wynika to z zasady akcesoryjności hipoteki. Zgodnie z art. 68 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) - w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 26 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 131, poz. 1075) - jeżeli wierzytelność została zgodnie z prawem wyrażona w innym pieniądzu niż pieniądz polski, hipotekę należało wyrazić w tym innym pieniądzu. Nieprawidłowe byłoby zatem ustanowienie w takim przypadku hipoteki w złotych, gdyż nie była to rzeczywista waluta wierzytelności, a jedynie oznaczenie pieniądza, w którym miały być podejmowane czynności wykonawcze wynikające z zobowiązania".